Miejsce i termin: Warszawa, 22-24.05.2026,

Prowadzący: dr Pascal Grolaux D.O. BSc. PT. (B), DO (UK), M.Ost. (CH), DMACoPM (US)

Cena: 3850zł

Kurs dla: osteopatów i studentów osteopatii, pozostałe zgłoszenia zostaną rozpatrzone indywidualnie

Kurs skupi się na kompleksowej neuromodulacji neurowisceralnego modelu integracyjnego, który ściśle łączy mózg z sercem, zgodnie z teorią sformułowaną ponad 160 lat temu przez Claude’a Bernarda i niedawno zaktualizowaną w celu szczegółowego opisania roli centralnej sieci autonomicznej, opisanej jako zintegrowana jednostka funkcjonalna, poprzez którą mózg kontroluje reakcje wisceralne, neuroendokrynne, odpowiedzi neuroimmunologiczne, behawioralne i emocjonalne, które mają kluczowe znaczenie dla adaptacji psychofizjologicznej i ogólnej fizjologii.

Kurs skupi się na kompleksowej neuromodulacji neurowisceralnego modelu integracyjnego, który ściśle łączy mózg z sercem, zgodnie z teorią sformułowaną ponad 160 lat temu przez Claude’a Bernarda i niedawno zaktualizowaną w celu szczegółowego opisania roli centralnej sieci autonomicznej, opisanej jako zintegrowana jednostka funkcjonalna, poprzez którą mózg kontroluje reakcje wisceralne, neuroendokrynne, odpowiedzi neuroimmunologiczne, behawioralne i emocjonalne, które mają kluczowe znaczenie dla adaptacji psychofizjologicznej i ogólnej fizjologii.

Zobaczymy, jak czynniki stresogenne (wewnętrzne i zewnętrzne) wpływają na równowagę współczulno-przywspółczulną, modulują procesy poznawcze, behawioralne, emocjonalne, trzewne i endokrynologiczno-immunologiczne oraz zaburzają stabilność organizmu, a tym samym homeostazę.

Dowiesz się, jak analizować równowagę współczulno-przywspółczulną oraz dlaczego i w jaki sposób leczenie osteopatyczne, skoncentrowane na ciele, umyśle i duchu danej osoby, może na nią wpływać w celu przywrócenia i utrzymania stabilności organizmu w kierunku homeostazy.

Praktyczne zastosowanie

Dzięki ukierunkowanym zabiegom i technikom osteopatycznym, ogólnym i szczegółowym, uczestnik będzie w stanie radzić sobie ze złożonymi przypadkami przewlekłych zaburzeń (od depresji po choroby autoimmunologiczne i złożony zespół przewlekłego bólu), gdy występują oznaki dysfunkcji układu neuroimmunologicznego i autonomicznego układu nerwowego (SNS), np. niekontrolowane stany zapalne, ANS, poprzez brak równowagi spowodowany nadmierną aktywnością układu współczulnego i zmienioną modulacją napięcia nerwu błędnego, co można zmierzyć za pomocą analizy zmienności rytmu serca (HRV).

Techniki znane z bezpośredniego lub pośredniego wpływu na aktywność nerwu błędnego to: ogólne leczenie osteopatyczne, techniki specyficzne, takie jak inhibicja podpotyliczna, przednio-boczne rozluźnienie mięśniowo-powięziowe szyi, przednie odbicie klatki piersiowej, inhibicja przepony, ogólne i specyficzne techniki rozluźniania trzewnego (GIT), inhibicja kręgosłupa T2-L2, oscylacje kręgosłupa, technika czaszkowa CV IV, regulacja kości krzyżowej i miednicy, pompa wątroby i śledziony, pompa limfatyczna, harmonizacja współczulno-przywspółczulna (odruchy somato-trzewne w odniesieniu do ośrodków osteopatycznych), specyficzne regulacje górnej części szyi, rozluźnianie mięśniowo-powięziowe.

Inne możliwe nie manualne podejścia do modulacji nerwu błędnego to: delikatny masaż tkanek miękkich, medytacja, nieinwazyjna stymulacja nerwu błędnego, specyficzna dieta i suplementy itp.

Istnieje coraz więcej dowodów na to, że podejście manualne może mieć bezpośredni lub pośredni wpływ na napięcie nerwu błędnego, co wykazała analiza HRV.

Organizacja kursu

Dzień 1:

• Stosowana neuroanatomia i fizjologia centralnego kompleksu nerwu błędnego

• Stosowana neuroanatomia i fizjologia centralnej sieci autonomicznej i układu limbicznego

• Autonomiczne szlaki przeciwzapalne i wprowadzenie do immunologii komórkowej

• Dyskusja i podsumowanie dnia

Dzień 2:

• Zmienność rytmu serca (HRV) jako biomarker równowagi współczulno-błędnej

• Neurowisceralny model integracyjny i zmienność rytmu serca

• Analiza zmienności rytmu serca za pomocą przenośnego EKG: normalne EKG, arytmie, korekcja skurczów dodatkowych pozazatokowych i częstotliwość oddechowa wyznaczona na podstawie EKG wpływająca na wyniki HRV

• Ćwiczenia z krótkoterminowej analizy HRV zgodnie ze złotym standardem

• Dyskusja i podsumowanie dnia

Dzień 3:

• Przegląd analizy i praktyki HRV

• Wytyczne dotyczące leczenia osteopatycznego i praktyka w celu lepszej samoregulacji neuro-trzewnego modelu integracyjnego w celu poprawy równowagi współczulno-przywspółczulnej oraz reakcji trzewnych, neuroendokrynnych, neuroimmunologicznych, emocjonalnych i behawioralnych dla lepszej adaptacji i homeostazy organizmu

• Dyskusja i podsumowanie kursu

Pascal Grolaux

O Pascalu Grolaux

Pascal Grolaux ukończył osteopatię w John Wernham Academy of Classical Osteopathy (JWACO) (B) we współpracy z Maidstone College of Osteopathy (JWACO/MCO) (Wielka Brytania) (1995) oraz w Ecole Suisse d’Ostéopathie (CH), uzyskując tytuł Master Ost. w 1994 roku. Był nauczycielem anatomii stosowanej i neurologii stosowanej oraz asystentem klinicznym w klinice JWACO (B), a później neuroanatomii, neurosemiologii i neurologii w Institut pour la Formation en Ostéopathie Grand Avignon (IFOGA) we Francji. Był aktywnym członkiem kadry naukowej ASO w Polsce oraz zaproszonym wykładowcą w Ontario Academy of Progressive Osteopathy (OAoPO) w Kanadzie.

Był członkiem francuskiej grupy roboczej (CEN/TC 414) (EN16686) ds. europejskiej dyrektywy w sprawie kształcenia osteopatycznego.

Wykładał na międzynarodowych konferencjach i kongresach (OsEAN, Barcelona 2014, Berlin 2019 Osteopathic Congress, konferencja ICO w Londynie w 2018 r. oraz Osteo Summit, Madryt, 2020 r., Berlin 2024 r.).

Wykłada w podyplomowych szkołach osteopatycznych i organizacjach w Kanadzie i Europie.

Pascal Grolaux specjalizuje się w praktyce i badaniach z zakresu neuronauki w Kanadzie. Jest jedynym osteopatą w Nowej Szkocji w Kanadzie i w Europie, który w swojej codziennej praktyce klinicznej stosuje nieinwazyjną stymulację nerwu błędnego. Jako członek społeczności Researchgate jest aktywnym niezależnym badaczem w dziedzinie nieinwazyjnej stymulacji nerwu błędnego (nVNS) we współpracy z Kinesis Associates Clinic w Dartmouth w Nowej Szkocji (Kanada), Wydziałem Psychiatrii Uniwersytetu Dalhousie w Halifax w Nowej Szkocji (Kanada) oraz Wydziałem Medycyny Uniwersytetu Francisco de Vitoria (SP) w zakresie neurologii stosowanej i osteopatii wraz z międzynarodowymi współautorami.